هیئت جای کشتی گرفتن مداحان نیست بلکه محل ادب است...

صفات برجسته و ویژه‌ای داشتند که نتیجه‌ی اخلاص ایشان بود

با وجودی که اهل ذوق و اهل فن در ذکر مصیبت اهل بیت علیه السلام بود ولی در مجالس غالباً مستمع بود

یادم می‌آید یک‌بار در منزل یکی از دوستان با اصرار صاحب خانه شروع به خواندن کرد

اما چون مداح دیگری در آن مجلس جلوه کرده بود سعی کرد خودش جلوه نکند

به خاطر همین به چند بیت اکتفا و دعا کرد

با وجودی که با آمادگی کامل به آن مجلس آمده بود

بعد از جلسه صاحب خانه از آقا غلامعلی گلایه کرد که چرا بیشتر و بهتر از فلانی نخواندی؟!

ایشان گفتند: هیئت جای کشتی گرفتن مداحان نیست بلکه محل ادب است

"شهید غلامعلی رجبی"